Genoeg ervan? Ontrommelen maar!
Spullen wegdoen levert niet alleen ruimte op in je huis, maar ook in je hoofd, ontdekten drie ont-rommelaars. ‘Hoe minder spullen, hoe meer rust.’
In samenwerking met Genoeg Magazine | Tekst: Eva Prins | Beeld: Dolph Cantrijn | Lente 2015 - Nr. 104
Uitmesten en doorschuiven
Eén à twee keer per jaar, meestal in de kerst- en/of zomer-vakantie, mest Bas Luiting (57) samen met zijn vrouw hun huis uit. Onderhoud, noemt de industrieel ontwerper dat. ‘Net als de jaarlijkse grote beurt van de auto.’
Eerst een krantje en een kop koffie en dan gewoon beginnen met een kast, een la of een hoek. Alles eruit, sopje erdoor en dan sorteren: wat weg kan, gaat apart. Wat moet blijven, gaat terug in de kast. Niks moeilijks aan, vindt Bas. Sterker: hij vindt het wel ontspannend. ‘Een muziekje erbij aan, heerlijk.’
Eén à twee keer per jaar gaan hij en zijn vrouw een paar dagen door het huis voor zo’n grote opruimactie. Afgelopen kerstvakantie nog namen ze de zolder, Bas’ atelier, de bijkeuken en de kamers van hun zoon (17) en uitwonende dochter (23) onder handen. Dat leverde een grote hoeveelheid spullen op die weg konden, waaronder twee bridgetafels, een espressoapparaat, een globe, heel veel boeken, kinderspellen, een oud bankstel, twee scheerapparaten van zijn overleden vader en een wekkerradio.
Verkopen doet Bas de spullen niet, en weggooien al helemaal niet. Dat laatste past niet bij zijn duurzame levensstijl waarbij hij onder andere streeft naar zo min mogelijk afval. ‘Het liefst geef ik die spullen aan mensen die ze leuk vinden en beter kunnen gebruiken dan wij’, zegt Bas. ‘Iemand anders blij maken met onze spullen − dat vind ik het allerleukste aan het uitmesten.’ ‘Doorschuiven’ noemt hij dit. En via zijn vrienden- en kennissenkring, social media of een site als gratisaftehalen.nl lukt dit vrijwel altijd. ‘Dat geeft een heel goed gevoel.’ Daarnaast levert het opruimen hem naar eigen zeggen ook een ‘opgeruimd hoofd’ op. ‘Ik ben een creatieveling en dat betekent dat het ook nog weleens een creatieve chaos is in mijn hoofd. Dan ben ik met tien dingen tegelijk bezig, maar ik maak niks af en vergeet van alles. Met zo’n uitmestsessie ruim ik letterlijk en figuurlijk op: mijn huis en mijn hoofd.’
Tweede natuur
Diana van Houten (47) besloot een jaar lang elke dag iets uit haar huis weg te doen. Inmiddels is ze bijna twee jaar bezig. ‘Het geeft elke dag opnieuw een goed gevoel.’
Een kamer had je ermee kunnen vullen, zegt Diana over de honderden spullen die ze inmiddels het huis uit heeft gedaan, van haarspelden tot een compleet servies en van een oude typemachine tot een doos met honderd elpees. ‘En ik mis er niks van.’
Het begon, nu bijna twee jaar geleden, met de gedachte: ‘Ik moet toch eindelijk eens opruimen, maar waar in godsnaam te beginnen?’ Op internet stuitte Diana op de 365-projecten, waarbij mensen zichzelf uitdagen een jaar lang elke dag iets te doen of laten. ‘Ik dacht: als ik nou elke dag iets wegdoe?’
Als stok achter de deur begon ze een twitteraccount, @365dagenontrommelen, waarop ze elke dag een foto plaatst van het object dat ze wegdoet. ‘Ik dacht: na een jaar ben ik wel klaar. Maar dat is absoluut niet zo. Als je eenmaal in die flow zit, zie je overal overbodige spullen. Het wordt een tweede natuur. Ook in de winkels vraag ik me nu bij alles af: wat moet ik ermee, waardoor ik een stuk minder koop.’
Wat kapot is, brengt Diana naar de stort, wat nog goed is, naar de kringloop en als het nog wat waard is, gaat het op Marktplaats. De opbrengst gaat in een spaarpotje voor de zomervakantie – iets dat ook haar man en twee zoons van twaalf en vijftien motiveert mee te doen.
Diana vindt de ‘uitdaging’ heel makkelijk, en heel fijn. ‘Al die spullen maken onrustig: ze staan in het zicht of je moet er nog iets mee: lezen, of schoonhouden. Ik heb ontdekt: hoe minder spullen, hoe meer rust.’
Haar man heeft nog weleens moeite met dingen wegdoen, vooral boeken. ‘Ik heb ook wel spullen waaraan ik gehecht ben, maar dat worden er door mijn project steeds minder. Familie, met elkaar zijn, ervaringen opdoen die tot mooie herinneringen leiden – dat is belangrijk, veel belangrijker dan spullen.’
Alles moet weg
Vera Aarden (37) vertrekt in april 2015 met haar vriend Frank voor minstens een jaar naar Thailand. Daar gaan ze met een eigen vinding op verschillende plekken het koraal herstellen. Vóór vertrek moeten ze van vrijwel al hun spullen af.
Enkel wat kleding, la
ptops, camera’s, duikspullen, studiemateriaal, een paar lampen en wat kookgerei gaan mee naar Thailand, waar Vera en Frank in een klein huurhuisje bij het strand gaan wonen. De huur van hun huis in Nederland zeggen ze op. Vera: ‘Het moet dus helemaal leeg, dat is wel een uitdaging.’
Naar eigen zeggen hebben ze altijd sober geleefd. ‘Luxe of nieuwe spullen vinden we nergens voor nodig. Ik heb één keer een auto gekocht, dertien jaar geleden, en die heb ik nog: een Peugeot 205 uit 1998.’ Toch besloeg de inventarislijst tot haar verrassing nog twee A4’tjes. Een verklaring heeft Vera er wel voor. ‘Ik ben zuinig op mijn spullen en als iets nog bruikbaar en goed is, dan gooi ik het niet weg. Het kan immers altijd nog van pas komen.’
Maar nu moet ze er toch aan geloven. Met name het wegdoen van persoonlijke spullen valt haar zwaar: poëzie-albums, tekeningen die ze als kind maakte, de collectie Suske en Wiske-albums die ze met haar zus heeft verzameld en erfstukken zoals meubels van haar overleden oma en sieraden van haar overleden moeder. ‘Ik hoop dat die spullen in de familie kunnen blijven.’
Ook sommige kledingstukken (‘die zitten zo lekker’), boeken en spullen ‘met een herinnering’ vindt Vera moeilijk om weg te doen, zoals een bloempot die een vriendin heeft gemaakt en het bureau dat haar vader maakte. ‘Daar ben ik toch aan gehecht.’ Ze is er nog niet uit wat ze daarmee gaat doen: opslaan bij een vriend of toch weggeven. Hun foto’s (‘ons dierbaarste bezit’) willen ze voor vertrek gedigitaliseerd hebben. De albums én digitale bestanden slaan ze op bij familie.
Het liefst maakt Vera iemand anders blij met haar spullen. Kort voor vertrek houden ze open huis waarbij alles ‘tegen elke aannemelijke donatie’ weggaat. Vera: ‘Zo levert het wegdoen van spullen ook nog extra aandacht én geld op voor ons project.’
Meer over het project: koraaltuinieren.nl.
Genoeg is een onafhankelijk tijdschrift en internetplatform voor iedereen die meer wil doen met minder. Genoeg komt vier keer per jaar uit en bestaat uit vier delen: Gelukkig met Genoeg, Genoeg voor iedereen, Geld genoeg en Praktisch genoeg. Magazine Genoeg is te koop in o.a. boekhandel en kiosk. Losse nummers zijn ook online te koop. Je kunt Genoeg volgen op Twitter of via Facebook.
